باکتری انتروتوکسین B استافیلوکوک (SEB) ، بسیار قوی است و مقادیر بسیار کمی برای اعمال اثر سمی آن در مقایسه با یک ماده شیمیایی مصنوعی مورد نیاز است. SEB بسیار پایدار است و به راحتی می تواند در مقادیر زیاد تولید شود ، ممکن باعث نارسایی سیستم ومرگ شود.

استافیلوکوکوس اورئوس انتروتوکسین B استافیلوکوک (SEB) یک علت شایع مسمومیت غذایی است، با اسهال شدید، تهوع و گرفتگی روده اغلب در عرض چند ساعت از مصرف شروع می شود. سم کاملا پایدار است و ممکن است حتی پس از کشته شدن باکتری های الوده کننده فعال بماند. این می تواند در برابر جوشاندن در 100 °C برای چند دقیقه مقاومت کند.

مانند تمام سموم، SEB معمولا در طبیعت یافت می شود. اطلاعات بسیار کمی در مورد چگونگی SEB در طبیعت رخ می دهد وجود دارد. برخی از عفونت ها در جوندگان، گوسفندان و گاوها یافت شده است.

انتروتوکسین B استافیلوکوکی (SEB) نمونه اولیه یک SAg قوی مرتبط با غیر egc است. این ماده به عنوان یک عامل انتخابی رده B طبقه بندی می شود زیرا قوی ترین انتروتوکسین استافیلوکوکی است و مقادیر بسیار پایین تر برای تولید اثر سمی نسبت به مواد شیمیایی مصنوعی کافی است. علاوه بر این، SEB بسیار پایدار است و به راحتی در مقادیر زیاد تولید می شود. در غلظت های پایین، SEB می تواند باعث نارسایی سیستم چند عضوی و مرگ شود.

ایمونوتراپی غیرفعال با استفاده از آنتی بادی های مونوکلونال ساخته شده در چندین گونه مختلف، مهار قابل توجهی را در مطالعات آزمایشگاهی و کاهش کشندگی ناشی از انتروتوکسین B ناشی از استافیلوکوک در مطالعات in vivo نشان داده است. این باید تلاش های آینده را برای توسعه این انتی بادی ها به عنوان معرف های درمانی تشویق کند.

مسمویت غذایی:

SEB یکی از شایع ترین سموم دخیل در بیماری های قابل انتقال از طریق مواد غذایی به واسطه سم آن است. به طور معمول، تولیدکنندگان مواد غذایی به شدت محصولات غذایی را با S. aureus  از طریق تماس دستی، سرفه یا عطسه آلوده می کنند . S. aureus به سرعت رشد می کند و انتروتوکسین ها را دفع می کند، به ویژه در محصولات غذایی مانند خامه، سس مایونز، گوشت فریز نشده، لبنیات و محصولات نانوایی احتمال وجود این باکتری بالا است. گرم کردن مواد غذایی آلوده تنها باکتری ها را می کشد، اما سم SEB پایدار و از بین نمی رود. پس از مصرف سم، دوره نهفتگی قبل از اینکه بیماران علامت دار شوند تنها حدود 4 تا 6 ساعت است.  در یکی از کشورها فردی که مبتلا به این بیماری شده بود دچار ورم ملتحمه با تورم پوستی موضعی و در عرض 1 تا 6 ساعت توسعه یافت، به دنبال آن علائم گوارشی نیز در آن ها ظاهر گردید.

اثرات گوارشی:

در فرم گوارشی شروع بیماری در حالت همه‌گیری معمولاً ناگهانی است که با افزایش بزاق دهان، تهوع، استفراغ و سپس کرامپ های شکمی و اسهال که ممکن است هموراژیک نیز باشد تظاهر می‌یابد.بیماری اغلب در همه افرادی که از یک منبع مشترک غذایی آلوده استفاده کرده‌اند دیده می‌شود. علایم مسمومیت در عرض ۸ ساعت از بین رفته و بهبودی خود به خودی حاصل می‌شود و عوارض خاصی برای آن ذکر نشده است.

عوارض تنفسی:

تماس استنشاقی منجر به علایم تنفسی از قبیل سرفه‌های بدون خلط، درد پشت جناغ و دیسپنه می‌شود در فرم استنشاقی به علت عملکرد سیستم موکوسیلیری دستگاه تنفسی که موجب بلعیده شدن توکسین می‌شود، ممکن است علایم گوارشی نیز به صورت هم‌زمان دیده شود. در فرم استنشاقی یا تنفسی، تب ممکن است تا ۵ روز طول بکشد که میزان آن ۱۰۶—۱۰۳ درجه فارنهایت می‌باشد و معمولاً با درجاتی از لرز همراه است.سرفه ممکن است تا ۴ هفته تداوم داشته باشد و بیمار ممکن است تا ۲ هفته از انجام کار و فعالیت ناتوان شود.

تشخیص:

مسمومیت با واسطه SEB معمولا بر اساس علائم تشخیص داده می شود. علائم بالینی مسمومیت با SEB عبارتند از تب، استفراغ، اسهال، سردرد و در موارد شدید، شوک کشنده می باشد. یافته های ازمایشگاهی برای تشخیص مسمومیت SEB خاص نیست، زیرا لکوسیتوز نوتروفیلیک غیر اختصاصی و میزان رسوب بالای اریتروسیت در بسیاری از بیماری ها وجود دارد. روش های متعددی برای شناسایی و اندازه گیری مستقیم SEB در سال های اخیر توسعه یافته است. روش های ایمونولوژیک مانند روش های immunodiffusion  ، radioimmunoassay و ELISA هستند که برای تشخیص SEB استفاده شده است.  فرم تنفسی چون شباهت زیادی به عفونت‌های آنفلوانزایی و آدنو ویروسی ومایکوپلاسمایی دارد، تشخیص اولیه سختی دار دو تنها تفاوت در این است که تعداد افراد آلوده به این سم زیاد و مدت زمان آن خیلی کوتاه است ومعمولا در عرض 3-12 ساعت قبلی اتفاق افتاده است.

درمان:

استروئیدها و انتی بیوتیک ها برای درمان مسمومیت SEB موثر نیستند.  بسیاری از روش های پیشگیری و درمان بیماری های مرتبط با SEB مورد بررسی قرار گرفته و در زیر مشخص شده است. آنها شامل ایمن سازی فعال با واکسن های SEB نوترکیب غیر فعال، پپتیدهای مصنوعی و توکسوئید پروتئازوم-SEB هستند.

نتایج مطالعات واکسن بر اهمیت پاسخ ایمنی هومرال تاکید می کند و تلاش برای تولید Abs برای ایمونوتراپی منفعل را تشویق می کند.محدود به اقدامات حمایتی است و در جنگ‌های بیولوژیک، تجویز اکسیژن و مایعات اهمیت فوق‌العاده ایی دارد و در صورت ادم ریوی ونتیلاسیون و تجویز داروهای وازوپروسور و دیورتیک ضروری است. داروهای تب بر مثل استامینوفن و داروهای ضد سرفه هم به چنین بیمارانی تجویز می‌گردد.

منبع:ncbi